معمولا آنقدر درگیر روزمرگیهای میشویم که از یکی از مهمترین فعالیتهای زندگی غافل میشویم. کتاب خواندن عادتی است که متاسفانه امروزه خیلی کم دیده میشود در حالی که یکی از ویژگیهای مشترک بین تمام افراد موفق، میزان مطالعه آنهاست. طی یک نظرسنجی از ۱۰۰۰ آمریکایی مشخص شد که ۲۸٪ آنها در سال گذشته حتی یک کتاب هم نخواندهاند.
حقیقت این است که کتاب خواندن چیزی فراتر از سرگرمی یا انجام تکلیف است. تحقیقی که همین اواخر منتشر شد، نشان میدهد که لذت بردن از کتاب خواندن میتواند به خواندن ذهن دیگران کمک کند. این تحقیق که در مجله علوم منتشر شد، نشان داد که خواندن آثار ادبی (نه لزوماً رمانهای پرطرفدار) مهارتی تحت عنوان «نظریه ذهن» ایجاد میکند که به «توانایی خواندن افکار و احساسات دیگران» توصیف میشود.
پس ۶دلیل علمی برای کتاب خواندن را مرور می کنیم.
کتاب میتواند شما را آرام کند
به گزارش روزنامه تلگراف، تحقیق انجام شده در سال ۲۰۰۹ نشان داد که خواندن موثرترین راه برای غلبه بر استرس است، حتی برای حذف عادتهای تکرار شونده مثل گوش دادن به موسیقی هم تاثیر زیادی دارد. در این تحقیق که بر اساس معیارهای میزان ضربان قلب و کشش ماهیچهای انجام شد، تنها ۶ دقیقه طول کشید تا شرکت کنندگان بعد از ورق زدن صفحات کتاب احساس آرامش کنند.
طبق گفته دکتر دیوید لوئیس: «اینکه چه کتابی بخوانید اهمیتی ندارد، با غرق کردن خودتان در کتاب، میتوانید از نگرانیها و استرسهای دنیا فرار کرده و مدتی را در قلمرو تخیل نویسنده سپری کنید.
ذهنتان را هوشیار نگه میدارد
تحقیقی در ژورنال عصب شناسی، با فرض اینکه شاید کتاب خواندن در طول زندگی،ذهن را در پیری هوشیار نگه دارد، منتشر شده است. این تحقیق با بررسی ۲۹۴ شرکت کننده که در میانگین سنی ۸۹ سالگی فوت کردند، دریافت که کسانی که فعالیتهای تحریک کننده ذهن مثل خواندن را دارند، در مقایسه با دیگران روند زوال ذهن کندتری را تجربه میکنند. به ویژه، نرخ زوال مغز کسانی که ذهنشان را ورزش میدادند، ۳۲٪ کمتر از همسنهایشان (با فعالیت ذهنی متوسط) بود. نرخ زوال میان افراد دارای فعالیت ذهنی نامتناوب ۴۸٪ بیشتر از گروه متوسط بود.
نویسنده تحقیق، رابرت ویلسون از مرکز طبی دانشگاه راش در شیکاگو گفت: «تحقیق ما نشان میدهد که ورزش دادن ذهن در طول زندگی برای سلامت مغز در پیری مهم است. بر این اساس، نباید تاثیر فعالیتهای روزانه مثل خواندن و نوشتن را روی کودکان، خودمان، والدین یا پدربزرگ و مادربزرگهایمان دست کم بگیریم.
ممکن است مانع بیماری آلزایمر شود
طبق گزارش نشریه USA Today از تحقیق منتشر شده در ژورنال آکادمی علوم در سال ۲۰۰۱، افراد بالغی که سرگرمی های ذهنی مثل خواندن یا حل معما دارند، احتمال ابتلای آنها به آلزایمر بسیار کمتر است. با این حال، این تنها یک ارتباط است، نه یک رابطه علت و معلولی. این یافتهها میتوانند به این دلیل باشند که عدم فعالیت، یک فاکتور ریسک بیماری است یا اینکه عدم فعالیت یک بازتاب از علائم اولیه بیماری است.
نویسنده اصلی دکتر رابرت فریدلند به نشریه یو اس ای تودی گفت: «مغز هم یک اندام مانند سایر اندامهای بدن است و بر حسب نحوه استفاده از آن پیر میشود. همانطور که فعالیت فیزیکی قلب، ماهیچهها و استخوانها را قدرتمند میکند، فعالیت ذهنی هم مغز را در برابر بیماری قوی میکند.
خواندن به خواب بهتر کمک می کند
سیاری از متخصصان خواب موافق ایجاد یک برنامه مرتب استرسزدایی قبل از خواب هستند که ذهن را آرام کرده و به بدن برای بستن چشمها هشدار میدهد. خواندن ،راه بسیار خوبی برای انجام این کار است، البته تا زمانی که کتاب شما را برای تمام شب بیدار نگه ندارد. نور دستگاههای الکترونیکی به مغز پیام میفرستند که اکنون وقت بیدار شدن است؛ در نتیجه کتاب خواندن با نور کم بسیار بهتر است. برای این کار میتوانید از کتابخوان کیندل استفاده کنید که لذت مطالعه بیشتری هم داشته باشید.
غرق شدن در کتاب میتواند همدلی را افزایش دهد
طبق تحقیق چاپ شده در ژورنال پلاس وان، غرق شدن در داستان، همدلی را بیشتر میکند. محققان هلندی دو آزمایش ترتیب دادند که نشان داد افرادی که از نظر احساسات تحت تاثیر داستان قرار میگیرند، همدلی بیشتری را تجربه میکنند.
آنها در یافتههایشان نوشتند که «ما توانستیم در این دو تحقیق نشان بدهیم که در عرض یک هفته مهارتهای همدلانه خوانندگان داستانهای نویسندگانی مثل سر آرتور کانن دویل یا خوزه ساراماگو تغییر معناداری پیدا کرد. علاوه بر این خوانندگانی که خیلی تحت تاثیر قرار گرفتند همدلی بیشتری داشتند در حالی که افرادی که تحت تاثیر دویل و ساراماگو قرار نگرفتند احساس همدلی کمتری داشتند.
کتابهای توسعه فردی میتوانند میزان افسردگی را کاهش دهند.
شاید کتابهای توسعه فردی بتوانند به شما کمک کنند. تحقیقی در نشریه پلاس وان نشان داد که خواندن کتابهای خودیاری به همراه جلساتی در مورد نحوه استفاده از آنها بعد از یک سال در مقایسه با بیماران دریافت کننده درمانهای خاص با سطوح پایینتر افسردگی مرتبط بود. کریستوفر ویلیامز از دانشگاه گلاسکو میگوید: «ما دریافتیم که این موضوع تاثیر بالینی مهمی دارد و نتایج دلگرم کننده بودند. افسردگی انگیزه افراد را ضعیف کرده و باور شروع تغییرات برای بیماران دشوار بود.
کتابهای خودیاری در موارد افسردگی حاد هم مفیدند. طبق تحلیل دانشگاه منچستر در سال ۲۰۱۳، افراد دارای افسردگی حاد هم میتوانند مانند افراد دارای افسردگی کمتر از مداخلات اندک مثل کتابهای خودیاری بهره ببرند.
